Գնացքը հևո՜ւմ է, առա՜ջ է սուրում Ետևո՜ւմ մնացին լույս աչքեր, Կապտազգե՜ստ, Կապտաչյա՜, Կապտավո՜ւն մի կին Ու կրծքի՜ն խաչված զույգ ձեռքեր… Գնացքը արագ տանում է հեռո՜ւ Իսկ միտքս՝ արագ գնացքից, Գնում եմ հեռո՜ւ, անհայտ ապագա- Թողնելով զույգ աչքեր հուզալից… Արդեն երեկո՜ է, աստղե՜րն են փայլում Կողքի՜ց, Դիմացի՜ց, Վերևի՜ց, Ետևում մնացած աչքե՜րն եմ հիշում… Ու թվում է թե Փախել եմ ինձնից: |