Քո հնարած իմ կերպարը մարեց, Ապա մարեց անդրաբեմի լույսը, Ձյունը ճերմակ, նաև սեփ-սև մաղեց Եվ հավք դարձավ հավանական հույսը։ Չար բաների բոթաբերը կռռաց, Տեգաձև էր բախտախաղիս նիշը, Արջնագռավի էգը հուշեց կամաց, Որ կիսատ է իմ կոնյակի շիշը։ |