Իսրայել Ա Ոթմսեցի
(667–677)

Հայոց կաթողիկոս է եղել 667 թվականից` հաջորդելով Անաստաս Ա Ակոռեցուն:
Ծննդյան թիվն անհայտ է, սակայն հայտնի է, որ ծնվել է Վանանդի Ոթմուս գյուղում, ինչպես նաև եղել է Վանանդի եպիսկոպոսը, իսկ մահացել է 677 թ.-ին Դվինում:
Կարևոր դեր է խաղացել ժամանակի հայ հոգևոր կյանքում` գործուն մասնակցություն ունենալով 645 և 648 թթ.-ի Դվինի եկեղեցական ժողովներին:
Մասնակցել է աշխարհիկ և եկեղեցական 12 կանոնների մշակմանն ու սահմանմանը, հայոց դավանական ձեռնարկի կազմմանը: Կաթողիկոս է ընտրվել Հայոց իշխան Գրիգոր Մամիկոնյանի համաձայնությամբ: Իսրայել Ա Ոթմսեցին պայքարել է պավլիկյան աղանդավորների, քաղկեդոնականության և երևութականության դեմ:
Իսրայել Ա Ոթմսեցու կաթողիկոսության ամբողջ ընթացքում Հայաստանը վայելում էր Արաբական խալիֆայության հովանավորությունը:
Բյուզանդիայում նույնպես իրավիճակը կայուն էր` ներքին և արտաքին դեպքերով պայմանավորված:
Իսրայել Ա Ոթմսեցու մասին այլ տեղեկություններ չկան:
Կաթողիկոսական գահին Իսրայել Ա Ոթմսեցուն հաջորդել է Սահակ Գ Ձորոփորեցին:

Աղբյուրը` Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսներ հանրագիտարան, Ս. Էջմիածին, 2008