Արդեն մեկ տարի է ես չեմ շփվում հարազատ եղբորս ու նրա ընտանիքի հետ։ Անկեղծ ասած՝ շատ եմ մտահոգվում դրա համար։ Մենք շատ կապված էինք իրար հետ, ինչը շատ հազվադեպ հանդիպող երեւույթ է՝ հատկապես եթե տարիքային տարբերությունը շատ մեծ է. նա 10 տարով ավելի փոքր է։ Ես միշտ հոգ եմ տարել նրա մասին, խնամել նրան, բարի խորհուրդներ տվել եւ այլն։ Ամեն ինչ հհանալի էր, մինչեւ նրա ամուսնանալը։ Երբեք էլ հավանություն չեմ տվել նրա ընտրությանը։ Հենց առաջին իսկ հանդիպումից նրա սիրելին ինձ դուր չի եկել։ Բայց ինչպես ասում են՝ ճաշակին ընկեր չկա։ Ես փորձում էի չմիջամտել նրանց ընտանեկան կյանքին եւ հաշտվեցի այդ մտքի հետ, որ նա է իմ եղբորը ընտրյալը։ Հուսով էի, որ նրանք երջանիկ կլինեն։ Մանրամասն այստեղ |