Բելգիայի մայրաքաղաք Բրյուսելի մարմնավաճառների` Կարմիր լապտերների փողոց այցը, վերջնականապես "բացեց" վեցերորդ չակրեն (իբր, չգիդեյինք էլի): Այցս նպատակ չուներ օգտվել նման տեսակ վտանգավոր ծառայություններից: Ընդամենը պետք էր վերջնականապես հասկանալ, որ կնիկ կոչվածը ընտրումա ոչ թե քեզ, այլ` վճարողին, փողը: Մենակ թե փողոցի ցուցափեղկերում կանգնած անհաշիվ պուտանկեքը ավելի ազնիվ են, քան հալալ կաթնակեր (իբր էլի) տուն մտնող մենակ մի տեղից լրբոտ կույսերը: Հաստատվեց, ընդ որում` ավելորդ անգամ հաստատվեց, որ կնգա մարմնավաճառ դառնալը գալիսա նաև իրա գենետիկ փաստով, այլապես Եվրոգոտում գտնվող ու նրանում ազատ ման էկող, նորմալ աշխատանք ման էկող անձը կարա մեծ հաջողությամբ աման լվացողի աշխատանք էլ ճարի մի քանի միլիոն քառակուսի կիլոմետր տարածքի վրա ու այդպիսով հոգա սեփական կարիքները: Սոցիալական ծանր պայմանները այդպիսով մարմնավաճառ դառնալու բացարձակ հիմքեր չեն: Ուրեմն պտի ընդունենք, որ կին կոչվող արարածը բնածին պո*նկության տրամադրված արարածա: Որ մի կինն էլ որ պո*նկությամբ չի զբաղվում, ուրեմն հաջող դաստիարակություն ստացած ու դրա հետևանքով համապատասխան կամային հատկանիշներ ունեցող կինա: Դրա համար կինը նորից պարտականա տղամարդուն: Բարոյական դաստիրակության ԲՈԼՈՐ սկզբունքները առաջ են քաշվել բացառապես տղամարդկանց կողմից: Հերիքա նայել մեծ կրոնների հիմնադիր այրերին, մանկավարժության պատմության մեջ գտնվող տղամարդ տիտանների բույլին: