Տավուշի մարզի գեղեցկությունը ինչպես նաև բնակչության հոգու պարզությունը յուրահատուկ է: ՀՀ հյուսիսային սահմանը պահող մարզում, որտեղ բնակչության 60%-ից ավելին բնակվում է գյուղական համայնքներում, կարծես թե կյանքը հիասքանչ է, անվտանգ, առանց սոցիալական խնդիրների: Մարզի քաղաքները չունեն ոչ մի խնդիր, որի մասին կարելի է բարձրաձայնել: Քաղաքներում ստեղծված են բոլոր պայմանները բնակիչների և հովեկների կյանքը գեղեցկացնելու համար, իսկ գյուղական համայնքներում լիարժեք հեշտացված է գյուղացու կյանքը: Հիանալի է կյանքը Տավուշում:

Երրորդ հանրապետության պատմության մեջ մարզը երբևէ չի ունեցել խոսացող, խնդիրներ առաջ քաշող, ակտիվ ներկայացուցիչ ԱԺ-ում: Հետևաբար մարզը կամ խնդրներ չունի կամ քաղաքական առումով անիծված է: 7-րդ գումարման ԱԺ-ում՝ հետհեղափոխական Հայաստանում, ՀՀ բնակչության 4%-ը կազմող մարզը ունի երկու ներկայացուցիչ և առաջին հայացքից թվում է, թե փոխված իրավիճակը կազդեր նաև մարզի քաղաքական կյանքի վրա, բայց ոչ մի փոփոխություն: Սա երկու բան կարող է նշանակել.

1. Մարզում իրապես բացակայում են բոլոր տեսակի խնդիրները

2. Մազի բնակչությունը կրկին սխալ ընտրություն է կատարել:

Ակամայից հարց է առաջանում, թե արդո՞ք 8-րդ գումարման ԱԺ-ում մարզից կլինի նույն կազմը, թե՞ ի վերջո կսթափվի տավուշեցին ու որպես ներկայացուցիչ ԱԺ կգործուղի աշխատունակ ներկայացուցչի: Հետևությունները կթողնեմ տավուշեցիներին: