Հավատը չուրանալու պատճառով նահատակված և նահատակությունից հետո սրբադասված հռոմեացի զինվորական այս տրիբունը Քրիստոսի անունով մկրտվել է:
Երբ Ակակիոսն իր զորախմբով մի քանի անգամ ճակատամարտերում հաղթել է Հռոմեական կայսրության թշնամիներին, Ադրիանոս կայսրը հետաքրքրվել է նրանով ու ցանկացել է, որ իր այս սպան անպայման վերադառնա հեթանոսական պաշտամունքի և երկրպագի կայսրին: Սակայն համոզելու, խրատելու փորձերն ապարդյուն են եղել, և Ադրիանոսը որոշել է նրան կտտանքների ենթարկելու միջոցով դարձի բերել: Բայց Ակակիոսը շարունակել է վկայել քրիստոնեական հավատի մասին ու պնդելով, թե իր կայսրն արդեն իսկ Աստծո որդի է հանդիսանում:

Հետո Ակակիոսին փշոտ ճյուղերով գանահարել են, ստիպել են, որ բոկոտն քայլի երկաթյա սուր ցցերի վրայով, իսկ վերջում խաչել են:

Ըստ նրա մարտիրոսաբար վախճանի մասին պատմության, որն հետագայում է գրվել, Ակակիոսը մահապատժի է ենթարկվել Արարատ լեռան վրա, իր բոլոր հետևորդների հետ միասին (10 հազար նահատակ): Լինելով տրիբուն Ադրիանոս (117 - 138) և Անտոնինոս (138 - 161) կայսրների ժամանակ՝ նա իր ինը հազար զինվորների հետ Հայաստանում կայազոր է ստեղծել, որպեսզի պայքարի իր բանակի թվաքանակից 10 անգամ ավելի ապստամբների դեմ: Այդ «մեղքի» համար նրա զինվորները ճիպոտահարվել են, նրանց գլխին փշե պսակ են դրել, ապա մահապատժի են ենթարկել: