Դու լույսի շող՝ արմաղանի շուքը վրան, Մի վրիպում մարմրացող- ես՝ մի առկայծ, Շառայլ շռայլ՝ վկայության դու իմ խորան, Ես ջրի մեջ հրի արկած, մեկեն ի մեկ կորա հանկարծ։ Ցրիվ թե գամ, կասես մի օր, -սա չքացավ, Պտուկկոտրուկ ծաղկի նման անէացավ, Շողավարդի առեղծվածի իմ առասպել, Ես մի կյանք եմ տարակուսած քեզ սպասել։ |