
… Լուռ ուղեկցությամբ օտար աչքերի Օտար մի երկրում, օտար քաղաքի օտար փողոցում, Գլուխը հպած ամպերին, Հայի քայլվածքով քայլում էր մի կին: Կորոտի՞ց էր ծանրացել քայլքը Թե՞ հայի ոտքն է միշտ եղել ծանր - Սեղմված այս խորթ երկրի Թույլ զարկերակին… Արարատյան գինու թո՜ւնդ, տտիպ համով տխրում էր Մի կին… Մի կի՜ն էր, Մի աղո՜թք մոգական, Ու կարոտում էր կինը Սիրահետելու Լեզուն եղեգան… |