Մարտական գործողությունների ժամանակ, առաջին գծում անմիջական խնդիր կատարող շարքայիններից մեկը անընդհատ ինձ խնդրում էր որ իրեն չնկարեմ, խուսափում էր և տեսախցիկից և ֆոտոապարատից: Հետագայում պարզեցի որ Արցախի հերոս գեներալի` շատ բարձր պաշտոնյայի որդի է: Սկզբից զարմացա` դե ականջներս լսել ու սովորել է, որ «միայն աղքատների երեխեքն են ծառայում, դե թող էդ գեներալները իրանց երեխեքին ուղարկեն առաջին գիծ» հետո ակամայից հիշեցի որ վերջերս զոհված երկու զինծառայող էլ էին բավականին բարձրաստիճան սպաների որդիներ, ովքեր ըստ «մեզ» հանգիստ կարող էին կամ ազատվել կամ էլ «սպիտակ վարատնիկավոր» տեղում ծառայել, բայց տես որ ոչ միայն առաջին գծում են այլ զոհվել են Հայրենիքը պաշտպանելիս:

Չհամբերեցի, մոտեցա այդ գեներալի որդուն, շարքային, ու հարցրեցի` «պապադ գիտի՞, որ էստեղ ես էս վտանգավոր գոտում էս վտանգավոր «օպերացիայի» ժամանակ: Երիտասարդը ժպտաց ու ասեց «բա հու՞վա ինձ ղրկալ, որ էս գործն անիմ»:

Մանրամասն...