ԽՍՀՄ փլուզումը ձեռնտու էր Արևմուտքին: Արևմուտքի համար ԽՍՀՄ կազմաքանդումը բացարձակապես ոչ մի արժեք չէր ունենա, եթե էդ կազմաքանդումը չպտի վերաբերվեր ԽՍՀՄ ներսում գոյություն ունեցող սոցիալ - տնտեսական կացութաձևին, մի կացութաձև, որի գլխավոր հատկանիշը վերաբերում էր դոլար - ռուբլի հարաբերակցությանը: Արևմուտքի հիմնական վալյուտան՝ դոլլարը ԽՍՀՄց- ում 1 ռուբլու համեմատ սահմանվում էր 65 - 85 կոպեկ... ԽՍՀՄ - ը փլուզելու արտաքին վտանգը միշտա էղել Արևմուտքի ստրատեգիական օրակարգում ու հեռանկարում՝ սկսած հենց ԽՍՀՄ ստեղծման օրվանից ու դրանից առաջ, երբ իշխանությունը Ռուսաստանում գրավեցին բոլշևիկները: Բոլշևիկները ատելի էին Արևմուտքի աշխարհի համար զուտ իրանց սոցիալ - տնտեսական կառավարման համար, քանի որ բոլշևիկները հօգուտ ժողովրդի բանկային համակարգի վրա գերիշխանություն հաստատեցին՝ ենթարկեցին պետությանը: Իսկ էր մի երկրում, որդեղ բանկային համակարգը ենթակա չի պետությանը, էդ պետությունը քաղաքականորեն ԱՆԿԱԽ ՉԻ:

Այսինքն սա նշանակում էր, որ Արևմուտքը չէր կարա իրա ոչնչով չպայմանավորված մակուլատուրա հանդիսացող դոլարով, օրինականության անվան տակ թալաներ երկրները, ինչը որ հենց հիմա տեղիյա ունենում ամերիկյան դոլարի միջոցով Հայաստանում ու ամենուր:

Հայ ժողովուրդ թալանելու համար էսօր գործումա մի շատ պարզ ու հանճարեղ մեխանիզմ: Էսօր հայկական 480 դրամը Կենտրոնական Բանկի թեթև ձեռով արժի 1 ամերիկյան դոլլար: Այսինքն Ամերիկայի Միացյալ Պետությունների մեջ գործող, բայց նրանից անկախ ֆեդերալ բանկի թողարկած 1 դոլլարով Հայաստանում ձեռքա բերում 480 դրամի արժողությամբ ապրանքներ ու ծառայություններ: Սա հրեշավոր թալանա: Էս տեսակ կուրսը պայմանավորվածա բացառապես կամայականությամբ՝ ԿԲ - ին տրված վերպետական հանցագործ, բանկային մաֆիոզ կլանի պատվերով:

Եթե խորհրդային պետության ու կարգերի ժամանակ գործող կամայականությունը հօգուտ տվյալ երկրների խմբի ու ժողովուրդների էր, ապա էսօրվա կամայական կուրսը ուղղվածա երկրների ու ժողովուրդների դեմ: Էս տեսակ կամայականության վերջը կարա տրվի մենակ էն ժամանակ, երբ Կենտրոնական Բանկը կենթարկեցվի պետությանը՝ ֆինանսների նախարարությանը: Էսօր ՀՀ Կենտրոնական Բանկը փաստացիորեն ու իրավաբանորեն անկախա Հայաստանի Հանրապետությունից ու իրա հաշվետու ըլնելը Ազգային Ժողով կոչվածին կրումա զուտ արարողակարգային - ձևական, փուչ բնույթ: Փաստացի տեսանկյունից Կենտրոնական Բանկը իրանից ներկայացնումա՝ պետություն պետության մեջ, որին դիմում՝ մուրումա ՀՀ - ն շրջանառության մեջ փող բաց թողնելու խնդրանքով...

Սա անկախություն ու անկախականություն չի, այլ լիակատար կապիտուլյացիայա հուդայական իդեոլոգիայով զինված ուժերի առաջ:

Այսինքն անկախական շարժում կոչվածը փաստորեն լրիվ ուրիշ նպատակներ էր հետապնդում՝ դառնալ ստրուկ ու կախյալ հուդայական կառույցներից, ինչպիսին որ հանդիսանումա նրա մի օղակ Կենտրոնական Բանկը: Սա ես կատեգորիկ եմ հայտարարում, քանի որ անկախական կոչվող շարժման մեջ բացարձակապես գոյություն չի ունեցել ապագա Հայաստանի սոցիալ - տնտեսական կացութաձևին վերաբերող և ո՛չ մի կետ: Շեշտը դրված էր բացառապես քաղաքական անկախության վրա, թե հետո ինչ կլնի՝ էական չէր փաստորեն: Անկախականները մեզ այդպիսով առաջարկում էին քաղաքական անկախություն՝ մոռանալով, որ էդ քաղաքական անկախությունը հօդսա ցնդում, եթե չի ամրագրում տնտեսավարման մեջ ինքնիշխանությունը:

Այսինքն քաղաքական անկախությունը պետքա միջոց ըլներ տնտեսավարման անկախության համար, ինչը չէղավ ու հետևանքները ուշացնել չտվեցին: Տնտեսավարման մեջ անկախության բացակայությունը էսօր հանգեցրելա քաղաքական անկախության կորստին ու իրական ստրկությանը: Պատահական չի քաղաքագիտական ասույթը սահմանում, որ քաղաքականությունը էդ տնտեսության խտացված արտահայտություննա:




Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ



Շվեդիա, Էնշոփինգ



30.06.2018