Բնակչության վերարտադրության հարցը, մանավանդ մեր նման պստիկ ազգի համար, հանդիսանումա ազգային անվտանգության հարցերից մեկը: Կանանց ուսերի վրայա դրված ազգային մասշտաբով վերարտադրվելու, բազմանալու պատասխանատվությունը՝ անշուշտ տղամարդու անմիջական միջամտությամբ: Էս տեսանկյունից ամեն մի չափահասության տարիքի հասած, բայց ՉԱՄՈՒՍՆԱՑԱԾ աղջիկ ու կին ապրում ու գործումա ազգային անվտանգության դեմ: Պատասխանատվությունը ես դնում եմ բացառապես կանանց վրա էն պատճառով, քանի որ ամուսնության ու էրեխա ունենալու հարցերը էսօրվա դրությամբ վերջին ու մեծ հաշվով աղջկա, կնոջ ձեռինա գտնվում: Ֆեմինիստականացված օրենսդրության հետևանքով տղամարդիկ իրանց հերթին են խուսափում ամուսնական միության մեջ մտնելուց, քանի որ էդ միության մեջ իշխումա էգա - ձրիակերական շահագործողական մոդելի հարաբերությունները: Ամուսնության հարցը, հետևաբար, դրանով ամբողջապես կնգա ձեռինա գտնվում, ինչը ավանդական հասարակության ժամանակ ըտենց չէր: Ավանդական հասարակության մեջ անեծք էր համարվում ցմահ կույս, կամ չամուսնացած կին մնալը: Հասարակական բարոյական պարսավանքի ուժով տանը մնացած աղջիկ չկար: Էսօր չամուսնացած աղջկա համար կարծես ողբերգություն չի իրա նման տեսակ կարգավիճակը: Պատճառը պետքա փնտրել ֆեմինիստականացած ինֆորմացիոն դաշտի, օրենսդրության ու կեղծ իդեոլոգիայի մեջ: Ֆեմինիզմը կնոջ համար բացարձակ ազատությունա սահմանում՝ դրանով փաստացիորեն չխրախուսելով տղամարդու հետ ամուսնությունը, իսկ ամուսնանալու դեպքում կնոջ կողմից տղամարդու հանդեպ դրսևորվող երկակի բարոյականության դրսևորմամբ՝ տղաՄԱՐԴՈՒ շահագործումը կնգա կողմից: Վերջնարդյունքում ունենում ենք քայքայված ընտանիք: Ֆեմինիզմը այդպիսով ամենից առաջ ուղղվածա կնոջ՝ նրա բնական ձգտումների ու իրավունքների, տղամարդու ու ԸՆՏԱՆԻՔ հասկացության դեմ:

Թե ինչ տեսակ տղամարդու հետ կամուսնանա կինը էդ հարցի լրիվ ուրիշ կողմնա, բայց չափահասության հասած կինը պարտավորա ամուսնանալ բոլոր՝ սեռական - բարոյական, հոգեբանական, քաղաքական, տնտեսական տեսանկյուններից: Դրան հասնելու համար մեզ խելքը գլխին իդեալոգիայա պետք, որդեղ մնացած կարևորի կողքին սևով սպիտակին պտի սահմանվի, որ. ՝՝Չամուսնացած կինը չարիքա հասարակության համար, կինը պետքա կամավոր ենթարկվի տղամարդուն, քանզի կամավոր ենթարկվելը բռնությամբ ենթարկվելուց լավա ու՝ լավ:

Սայա իմ համար կոչվում նորմալ ընտանիք, նորմալ հարաբերություններ ու էսա իմ պատասխանը ֆեմինիստականացված օրենսդրությանը, ֆեմինիստներին ու անձամբ՝ Նիկոլին: Վերջինս՝ որպես լիբերաստ, Սերժի դրածո ու գործակատար, օրեր առաջ վարչապետական ստորագրությամբ հաստատեց ընտանիքում բռնության ենթարկված անձանց պաշտպանության բնագավառում ոստիկանության մասնագիտացված ստորաբաժանման ծառայողների համազգեստի թևքանշանը: Սա արդեն ֆեմինիստական լիբերալ ֆաշիզմնա՝ գործողության մեջ:

Այլևս օրենսդրորեն տղամարդը իշխանություն չունի ոչ միայն իրա կնոջ, այլև իրա էրեխուն դաստիրակելու հարցում համապատասխան ուժային մեթոդներից օգտվելու հարցում: Իսկ իմացողները գիդեն, որ կին կոչվող արարածը ագահ, քմահաճ, մազոխիստիկ արարածա, ով ազդվումա մենակ կամ հայհոյվելուց, կամ՝ վերջին դեպքում՝ բամփվելուց, կամ էլ՝ սկզբնապես բամփվելուց, հետո՝ հայհոյվելուց. ում ոնց հարմարա: Հերթականությունը թողնում եմ մասնավոր նախասիրության վրա: Էդ մասին, որքանով հիշում եմ՝ ասվելա:

Մեզ հենց հիմա շտապ պետքա ազգային իսկական, կոնկրետ ու մաքսիմալ հստակ իդեոլոգիա շարադրել, որով հստակ կսահմանվի կնոջ համապատասխան տեղն ու դերը հասարակական կյանքում ու ընտանիքում: Եվրոպայում, որդեղ գրվելա մարդու իրավուքները, մոռացել են գրելուց առաջ պատասխանել մի հարցի, թե ո՞րնա կոչվում ՄԱՐԴ: Մոռացել են նաև ուշադրություն դարձնել կնգա փսիխոտիպին, որից ամեն դեպքում մարդկայնության հոտ ես որ՝ չեմ առնում: Էս մասին ապացույցները՝ իմ նախորդ հոդվածներում:

Եթե ըսենց շարունակվի, ապա լիբերալ - ֆեմինիզմով հայերը աստիճանաբար կանհետանան ու կհայտնվեն Կարմիր գրքում: