Կյանքը և պետությունների պատմությունը ցույց է տվել, որ հատկապես միամիտ դյուրահավատներին (իսկ այդպիսիք շատ-շատ են) կառավարելու հիմնական միջոցը հիմնական խնդիրներից, իր չարաշահումներից, ապիկար կառավարումից նրանց ուշադրությունը շեղելն է: Այդ նպատակով իշխանություններն իրենք են արհեստականորեն պրոբլեմ ստեղծում, որպեսզի տեսնեն, թե բնակչությունն ինչպես է դրան արձագանքում: Բացի այդ, պրոբլեմ հարուցելով, իշխանությունն ուզում է, որ բնակչությունն ինքը պահանջի միջոցներ ձեռնարկել այն խնդիրը լուծելու համար, որն անհրաժեշտ է կառավարող շրջանակներին:

Օրինակ՝ կառավարությունը դիտմամբ թույլ է տալիս, որ քաղաքներում բռնություններ կամ ահաբեկչական գործողություններ կամ դրանց իմատացիաներ տեղի ունենան, որպեսզի քաղաքացիները պահանջեն անվտանգությունն ապահովող միջոցառումներն ուժեղացնելուն և քաղաքացիական ազատությունները ճնշելուն և ոտնահարելուն ծառայող խիստ օրենքներ ընդունել ու կոշտ գործողություններ ծավալել ընդդիմադիրների նկատմամբ: Իշխանությունը կարող է նաև տնտեսական ճգնաժամ հարուցել, որպեսզի հարկադրի բնակչությանը համակերպվել սոցիալական իրավունքների ու ազատությունների սահմանափակումների հետ: