Մարդուն դատում են ըստ փաստերի, վկաների և ըստ իր խոստովանության: Արցախի այս պատերազմում միակ պատասխանատուն՝ միակ մեղադրյալը վարչապետն է, քանի որ. 1. Փաստերը աղաղակող են, վարչապետը ա/ առաջին հերթին 44 օր հստակ ճշմարտությունն իմանալով, ստել է հայտարարելով թե՝ հաղթում ենք, սակայն եղել է ճիշտ հակառակը: բ/ մեկ գիշերում, բոլորից գաղտնի (երկրի նախագահից, Ազգային ժողովից, ժողովրդից) միանձնյա ստորագրել է պատերազմի դադարեցման եռակողմ համաձայնագիր՝ մինչ այժմ բազում չբացահայտված պայմաններով: գ/ ակնհայտորեն խպախտել է եռակողմ պայմանագրի տարածքների հանձնման մասին կետերը, որոնցում խոսք չկա Հադրութի և այլ գյուղերի ու շրջանների մասին, սակայն փաստացի Ադրբեջանին է հանձնել հսկայական տարածքներ, առանց հիմնավորման: 2. Վկաներ՝ Լավրովը և Պուտինը հաստատում են, թե կային ավելի լավ տարբերակներ համաձայնագրերի՝ պատերազմը չսկսելու կամ դադարեցնելու, հատկապես՝ Շուշին հանձնելու պայման երբեք չի եղել: Գործին կարելի է կցել ուրիշ այլ զինվորական բարձրաստիճան պաշտոնյաների վկայությունները, ըստ որոնց հանցագործությունների մի ամբողջ շարք է բացահայտվում: 3. Մեղադրյալը մի քանի անգամ վկայեց, որ պատերազմի հետևանքների միակ պատասխանատուն ինքն է, բայց միաժամանակ պնդում է նաև, որ հատկապես Շուշին անպայման պետք է տայինք, դա միշտ եղել է բանակցային գործընթացներում (որը հակասում է վկաների անբեկանելի խոսքին): Դատավճիռը շատ պարզ է՝ դատել դավաճանին ամենախիստ ձևով: Ի հավելումն՝ վարչապետը իշխանությունը պահելու համար դիմում է կոշտ և բիրտ բռնությունների ժողովրդի և ընդդիմության նկատմամբ, ովքեր մեղադրում են նրան վերը նշված հանցագործությունների համար, մեդալներ և պաշտոններ է բաշխում չկռվածներին, իսկ պատերազմի մասնակիցներին հեռացնում պաշտոններից, նաև պատժում: |