Զոյա Չերկասկայի ստեղծագործությունը կարծես ժամանակի մեքենա լինի մարդկանց մի ամբողջ սերնդի համար, ովքեր մեծացել են ԽՍՀՄ-ում:
Զոյայի կյանքն այնպես է դասավորվել, որ 1991 թվականին նա ծնողների հետ Կիևից արտագաղթել է Իսրայել: Կարոտն էլ դարձել է պատճառ, որ նրա աշխատանքների մի մասը նվիրված լինի խորհրդային տարիների իր անհոգ մանկությանը: