Վերածննդի դարաշրջանի ամենահայտնի ներկայացուցիչներից մեկը` իտալացի քանդակագործ, նկարիչ Միքելանջելոն, համոզված է եղել, որ իրականում գեղանկարչական արվեստն զգալիորեն զիջում է քանդակագործությանը: Նա վստահ էր, որ գեղանկարչությամբ զբաղվելն իրականում ժամանակի անիմաստ վատնում է, ավելին, նա կարծում էր, որ բնանկարներն ու նատյուրմորտները նախատեսված են միայն կանանց համար, և ամենևին էլ վատ չէր լինի, որ մարդկանց ընդհանրապես արգելվեր գեղանկարչությամբ զբաղվելը:

Սա բավական անսպասելի փաստ է մի մարդու մասին, ում վրձնին են պատկանում Սիքստինյան տաճարի նկարազարդումները:

Կենդանության ժամանակ էլ Միքելանջելոն իրեն միշտ համարել է քանդակագործ և ճարտարապետ, բայց ոչ երբեք՝ գեղանկարիչ: