Երբեմն մենք մտածում ենք, թե ինչու է կյանքը այսքան անարդար...Բայց երբեք չենք անրադառնում, որ մարդիկ են այդպես կյանքը կառուցում: Գեթ մեկ անգամ մեզ հարց տվել ենք, թե ինչ է մեզ հարկավոր այս կյանքում, ինչու ենք տառապում կամ ուրախ պահեր ապրում եւ երբեմն էլ անտարբեր լինում այս կյանքի եւ մարդկանց նկատմամբ, մի գուցե հուսահատվում ենք...... Պետք է փնտրենք Աստծու ներկայությունը մեր մեջ, որպեսզի կարողանանք արժեւորել մեր կյանքը. Մարդու համար միշտ դժվար է ապրել աննպատակ, քանզի մարդը միշտ ձգտում է ինչ որ մի բանի հասնել, իսկ միգուցե ձգտում է Աստծուն հասնել. Կարող են նաեւ մարդիկ լինել, ովքեր հարց տան իրենց, թե Աստծուն փնտրելու ճանապարհին կգտնենք արդյոք Աստծուն: Կարծում եմ, որ Աստծուն փնտրելու ճանապարհը սկսելուց առաջ նախ պետք է ինքներս մեզ գտնենք` լինենք պարզապես մարդ: Եկեղեցու հայրերից մեկը ժամանակին ասել է, որ Աստված մարդացավավ, որ մարդ Աստվածանա, բայց նախ եկեք մարդ լինենք եւ փոխենք մեր կյանքը հետո Աստվածանանք:

Սիրով` Տեր Հեթում քահանա Թարվերդյան