․

Ես չեմ հասկանում․

Ինչպե՞ս է լինում,

Որ Շեքսպիրին իր կուռքը դարձրած աշխարհի համար

Ազնվությունը մնում է լոկ բառ․․․

․

Ես չեմ ընկալում իրողությունն այս,

Հասու չեմ սրան,

Բայց հասկանում եմ, թե ինչպես եղավ,

Որ քսաներորդ դարը լուսավոր

Հանկարծ հայտնվեց խավարի մեջ խոր։

․

Ես չեմ հասկանում իրողությունն այս,

Բայց պարզաբանել կարող եմ հստակ,

Դարձնել մատչելի կույրերի համար, խուլ ու համրերի,

Որ տեսանելին երբ միտումնավոր տեսնել չենք ուզում,

Այն մի օր նաև մեր աչքն է մտնում։

․

Երբ որ չենք լսում ճիչն արդարության,

Օրերից մի օր հենց մենք ենք ճչում։

․

Ճչում ենք այնպես,

Ինչպես աշխարհը տասը դար առաջ,

Քսան դար առաջ

Եվ քսաներորդ դարում լուսավոր․․․

․

Ես չեմ հասկանում․

Ինձ հասկացրեք,

Թե ինչպե՞ս, ինչպե՞ս կարելի է դեռ

Չհասկանալ այս պարզ հասկանալին,

Բաց-հասկանալին,

Որը վաղուց մեր զույգ աչքն է մտնում․․․

․

20․08․2023