Կյանքը...

Արարված է նա նույն աղյուսներից

Եվ նույն շաղախից,

Սակայն ամենքի համար յուրովի:

Կյանքը...

Արարված է նա

Օրորոցային երգի՛ց լուսեղեն,

Գրկի՛ց մայրական,

Երերուն քայլից,

Թոթովուն խոսքից,

Մանկապարտեզի բույրի՛ց հարազատ։

Արարված է նա

Ճամփի՛ց դպրոցի,

Դասի՛ց առաջին,

Առաջին սիրո թրթիռից լուսե։

Անուրջից կապույտ,

Տենչանքներից վառ,

Աստղերի ծիրում շրջող երազից։

Արարված է նա

Ուղո՛ւց վերելքի,

Խինդի՛ց հաղթության,

Ահի՛ց անդունդի,

Վշտի՛ց պարտության,

Ցավի՛ց կորստի,

Ծննդից մի նոր։

Արարված է նա

Ընթացքի՛ց հավերժ,

Հուշերի՛ց անջինջ,

Կարոտի՛ց անվերջ,

Կարոտից... կյանքի:

Արարված է նա...

Այսպե՛ս է նա միշտ արարված։