1999 թվականին մարտի 21-ը պոեզիայի համաշխարհային օր է հռչակվել Յունեսկոյի կողմից: Տոնն առաջին անգամ նշվել է Փարիզում, ապա՝ տարածվել աշխարհով մեկ:
Վայոց Ձորի մարզային գրադարանն այսօր նշում էր պոեզիայի միջազգային օրը: Միջոցառումը կրում էր՝ «Թող աշխարհը մոր սրտով գնա» խորագիրը: Կլոր սեղանի շուրջ էին հավաքվել՝ գրադարանի ակտիվ ընթերցողները, երեխաների ծնողները, գրադարանի մանկական, սպասարկման և գրապահոցի աշխատակցուհիները, ինչպես նաև՝ պատկերասրահի աշխատակցուհիները:
Միջոցառմանը բացման խոսքով հանդես եկավ գրադարանի սպասարկման բաժնի աշխատակցուհի տիկին Վարդը.

_Պոեզիան ճամփորդություն է, որը դուրս է գալիս իրականության սահմաններից և արտահայտում է մարդկանց զգացմունքները, պահանջմունքները և հույզերը: Ժողովրդական մի խոսք կա ասում է՝ մարդ պետք է ստեղծագործի միչև 19-ը տարեկանը, եթե չստեղծագործի ուրեմն ամոթ է, իսկ 19-ը տարեկանից հետո չի կարելի ստեղծագործել, էլի ամոթ է:
Բայց այսօր մեր միջոցառման ասմունքողներից բացի ասմունքելու է նաև հանդիսատեսը: Եվ քանի որ այսօր պոեզիայի համաշխարհային օրն է բոլորս ասմունքելու ենք: Եվ քանի որ մարտի 21–ը գտնվում է կանանց միամսյակի մեջտեղում մենք որոշել ենք միջոցառումն սկսել մայրերին նվիրված բանաստեղծություններով, որից հետո ցանկացողները կարող են տարբեր թեմաներով բանաստեղծություններ ասմունքել:

Լարիսա Միրզոյանը ասմունքեց՝ Պարույր Սևակի «Մոր Ձեռքերը» բանաստեղծությունը: Ասմունքի երեկոն շարունակեցին՝ Լիա Զաքարյանը և միքանի այլ ասմունքողներ, որոնք իրենց հեղինակային ստեղծագործություններից ընթերցեցին: Անահիտ Գևորգյանը ոչ միայն ասմունքում էր, այլ կիթառ էր նվագում, նվագելուն զուգնթաց նաև երգում էր հայրենասիրական, գոհարական, տեղ տեղ էլ ռուսական երգեր…