Բարև իմ արև, չեմ նայում վերև, Չեմ նայում ես քո վճիտ աչքերին, Որ չհրդեհվի իմ սիրող հոգին: Քանզի չես թողնում, որ ես քեզ գրկեմ Մազերդ շոյեմ, կրծքիս ջերմ սեղմեմ, Շատ-շատ համբուրեմ: Սիրտս մռայլ է, Դու նրան այսօր շատ խորն ես վառել: Սրտիս մի մասը մոխիր ես արել, Բայց ոչինչ, ոչինչ, Քեզ շատ բարև, Իմ քաղցր արև: Սերյոժա Հովհաննիսյան «Վարդագույն լույսեր» |