""""""""""""""""""""""""
ԶԱՐՄԱՆՈՒՄ ԵՄ
ձեր սեւակյան գանգրագիսակ
անտարակույս զարմանքի հետ,
թե ինչու էր՝ ճերմակը սեւ,
սեւը՝ ճերմակ անանգորույն,
ճանապարհ չէր դառնում ամեն
մի արահետ արնաանկայուն,
ծով էր տալիս յուրաքանչյուր
կեռման հատող մի ջրափոս,
խարիսխ առնում վերքերից նոր,
դառնում անդունդ հանապազօր,
հետո հառնում շրջահայաց,
ականջը՝ խուլ, աչքերը բաց
ու սիրտը լի հավերժությամբ,
քոնն եմ, աստված, այս կրկնությամբ
տուր ինձ դարձյալ սուրբ լռություն,
հիմքիչց հառնհող համբերություն,
լինեմ այնտեղ, ուր կաս նորոգ
հզորություն՝ իբրեւ առկա եւ անողոք,
հավերժականչ, նոր փրկություն,
ազատարար երջանկքւթյուն։
Հուլիսի 16, 2017 թ․, Լոս Անջելես։