Խնջույքի թեժ պահին, մեր ընդհանուր ընկերուհի Անյան խնդրեց իրեն տուն տանել: Նկատեցի, որ նա գինովցած էր: Երբ նրան հասցրեցի տուն, ձեռքիցս բռնելով, տարավ իր ննջարանն ու սկսեց մերկանալ:
-Վերցրու ինձ, -ասաց նա:
Տեսնելով նրա գեղեցիկ մարմինը, աչքերս մթագնեցին, մոտս նրան տիրելու մեծ ցանկություն առաջացավ, սակայն տեսնելով նրա գինովցած վիճակն, ասացի.
-Ոչ այսօր, վաղը:
-Դու տղամարդ չե ՞ս, միթե ՞ քեզ չեմ հետաքրքրում որպես կին, գուցե դու գե՞յ ես, -հեգնանքով ասաց նա:
-Ո՞վ տղամարդ չէ, -վրա բերեցի ես ու շալվարս իջեցնելով, ցույց տվեցի գրգռված առնանդամս:
Անյան անիիջապես բռնեց առնանդամս, բայց ես ետ-ետ քաշվեցի, նրան հրելով տեղաշորի վրա: Շալվարիս գոտին կապելով, դուրս վազեցի:
Առավոտյան իմացա, որ իմ գնալուց հետո, նա կանչել էր իմ հարբած ընկերոջը և ողջ գիշեր նրա հետ սեռական հարաբերություններ ունեցել: Գիշերվա կեսին Անյայի ծնողները տուն վերադառնալիս, գտնում են իրենց աղջկան ու հարբած տղային անառակաբարո գործողություններ կատարելիս: Նրանք անմիջապես զանգում են ոստիկանություն: Ոստիկանները տանում են հարբած տղային:
Եթե Անյան չսթափվեր և չպատմեր ոստիկաններին ողջ եղելությունը, ապա տղան, անօգնական վիճակում գտնվող աղջկան բռնաբարելու համար, իր լավագույն տարիները կանցկացներ բանտում:
Հաջորդ օրն իմն էր: Ինձ պետք էր ապացուցել Անյային, որ ես իսկական տղամարդ եմ: Եվ ապացուցեցի: Նա շատ երջանիկ էր: Ցանկություն հայտնեց շարունակել, սակայն նրա զանգերին այլևս չէի պատասխանում:
Պետք է գիտակցել, որ հարբած կանանց հետ չեն կենակցում: