1

Երբ գիշերվա հոծ խավարում
քեզ նվիրված երգ եմ գրում,
լույս է տալիս ամեն տողն իմ,
հույս է տալիս արեւն ուշիմ՝
անբռնազբոս մեր խավարում։․․․

2

Ձայնին փականք չկա երբեք,
դուրս է նետվում ու թռչկոտում,
ասես լինի գեղգեղող ձեռք,
որ իր բախտի գիրքն է գրում
ու տուն կանչում իբր տաք ձեռք։

3

Լուռումունջն էլ գիտե կարդալ․
Լորկա լինի, թե Պրեւեր,
ինձ մնում է քեզ հավատալ,
քեզ մնում է ինձ տալ թեւեր,
մեզ մնում է երկինքն ի վեր․․․
3

Ճամփիս լացը թող թոթափեմ,
ներս բերեմ իմ ծիծաղն անքույր,
երբ քո գիրկը ես շտապեմ,
թող դա լինի սիրո անկում,
կամ էլ բախտի առեւանգում․․․

4

Կամայական չկա ոչինչ,
ամեն ինչն է ողորմելի,
դու չես տալիս ինձ ամենինչ,
իսկ ես քեզ եմ սերն իմ տալիս,
որ ինձ մնա թեկուզ ոչինչ։

Օգոստոսի 13, 2017 թ․, Լոս Անջելես։