Դեռ մի քանի օր առաջ ամբողջ համացանցը (և ոչ միայն) Ալավերդու (ավելի ճիշտ Ալավերդու տոնածառի) մասին էր խոսում, ծաղրում, ծիծաղում, ամոթանք տալիս պատկան մարմիններին (օրինակ՝ ես): Շատերի ֆեյսբուքյան էջերում հայտնվեց այդ «տոնածառի» նկարը, շատերն էլ կատակում էին, որ հեղափոխությունը Ալավերդու կողքով է անցել, բայց... Երբ մենք ընդամենը գրում կամ խոսում էինք այդ չարաբաստիկ տոնածառի մասին, պարզվեց՝ մի (այս դեպքում մի քանի) ծաղկով հնարավոր է գարուն գա և եկավ... Մի խումբ երիտասարդներ համախմբվելով կարողացան հեղափոխություն անել և կոտրել այն թյուր կարծիքը, թե քաղաքում երիտասարդ չի մնացել, մարդիկ թողնում, հեռանում են քաղաքից... Ո՛չ, և հազար անգամ, ո՛չ, դա միայն մի քանի հոգու երազանքն է, որ քաղաքը դատարկվի, որ ինչ ցանկանան անեն՝ լափեեեն (եթե իհարկե դեռ բան է մնացել), բայց այս երիտասարդները սառը ջուր լցրեցին շատերի գլխին՝ նրանք չհամակերպվեցին, նրանք նախաձեռնեցին ու իրենց ձեռքերով էլ ստեղծեցին ու քաղաքին նվիրեցին այն տոնածառը, որն այսօր կա ու զարդարում է Ալավերդի քաղաքը...
Քաղաքում սառույցը հալվեց, իսկ սառույցի հալվելուց հետո կանաչն է ծլում, ծառն է բողբոջում, ծաղկում, պտուղ տալիս... Ալավերդու նոր տոնածառը քաղաքի զարթոնքի առաջին վկան և մշտնջենական խավարից ու գորշությունից դուրս գալու առաջին ծիծեռնակն է...