Ես գարուններից ծաղիկ չունեցա, Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն, Մեղվախայթոցներ բառերս դարձա՜ն, Խոհերս՝ խռովքնե՜ր իմ հոգու: Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն, Հիմա գարո՜ւնն է վխտում մայթերին, Այրող մի հո՜ւշ է ասես մակարդվում Իմ արցունքոտ այտերին: Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն, Արժանի՛ դարձա լույսին երկնքի, Ծաղկեցին վառած մոմերս վանքո՜ւմ Ու լույսը մաղվեց իմ խեղճ ուղեղին: Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն, Լռի՜ն խորհեցի լռությունս թանկ, Տիրոջ հետ վիճեցի անհույս խավարում- Քանզի գիտեի ցավից մղկտալ: Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն, Բայց արդեն ծե՜ր եմ՝ ընկուզենու պես Եվ փորփորո՜ւմ է սրտիս մեջ տրտում Տարիներ հաշվող կկո՜ւն աղեկեզ: Ես գարուններից ծաղիկ չունեցա՜ Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն, Կե՜ղծ էր գարունն այդ, ինչպես այն ընծա՜ն, Որ նվիրում են վերքն ամոքելու… |