Հուզվե՜լ ես, գիտե՜մ,

Նեղացել կյանքից-

Ինչ է թե կյա՜նքը մի քիչ բարկացավ,

Քեզ բաժին հանեց իր հարվածներից

Ու քեզ թվաց թե լքե՜ց, հեռացավ:

Պատկերացնում ես թե ի՞նչ կլինի,

Երբ հետագայում կյանքը ակամա

Ոտքի տակ գցի քեզ, այնպե՜ս

Տրորի…

Ինչպես որ սի՜րտս է տրորվել հիմա...

… Կյանքը մոռացկո՜տ է,

Իսկ դու՝ անմոռա՜ց,

… Դու ներե՜լ գիտես,

Կյանքը՝ չգիտի՜,

… Կյանքը քարի՛ց է, բի՛րտ է ու դաժան,

Իսկ դու կենդանի սիրտ ու արյունից…

… Կյանքը կո՜ւյր է՝ կույր է մի աչքից,

Բախտավորներին ատո՛ւմ է հոգով,

… Սիրում է, որ գո՜հ են մնում իրենից,

Ու հմայվո՜ւմ են

Միա՜յն իրենով:

Այնպես որ սիրելի՜ս

Բանի տեղ մի՜ դիր -

Քո կյանքը ե՛ս եմ, գուցե՜ հավիտյան,

Իսկ դու հուզվե՜լ ես,

Նեղացել կյանքից՝

Ինչ է թե կյանքը մի՜ քիչ բարկացավ…

Ս.Ումառ- Հարությունյան