Քո «Բարի լո՜ւյսը» Միայն ի՛նձ ասա, Ուրիշին պե՛տք չէ լո՜ւյսը քո բարի, Հարցրո՜ւ. «Առանց քեզ, օրս ո՞նց անցավ» Կպատասխանեմ. - Ծա՜նր էր, ցավալի՜: «Բարի գիշերդ» Թո՛ղ ուրիշի մոտ ու ասա՜ հեռվից, Բառերն այդ հոգնա՜ծ են Ու լա՜վ չարչարված, Բարի գիշերդ ասա ականջիս՝ Կո՜ղքս, գրկո՜ւմս քնելուց առաջ: Երազներումդ անուններ մի՛ տուր, Թող որ շուրթերիդ անո՜ւնս խաղա, Թե չէ մինչև լույս ցավի՜ց ու խանդից Քեզ սիրող սիրտս Պիտի դողդողա… Միգուցե զո՜ւր է համբերելն այսքան, Ոչ գիշե՛րն է գիշեր, Ոչ էլ լո՜ւյսն է լույս, Հուսալն էլ դարձել է ծերացած տանջա՜նք Ու մնում է լոկ Ցնդել սպասելուց… |