Ա՜խր ո՞վ ենք մենք, որ գլուխ դնենք Ժամանակի հետ… Թեև բանակա՜ն, բայց Անզո՜ր, անկա՜մ, Թո՜ւյլ էակներ ենք Ժամանակի դեմ: Եվ արի՜ ու տե՛ս, որ փո՜րձ ենք անում կնճիռ հարթեցնել՝ դեմքի՜, անցյալի՜ ու… հիշողության՝ Ձեռնո՛ց ենք նետում վայրկյանի դեմքին- Մի ոտքով հազիվ կանգնած մնալով Կյանքի եզերքին… Իսկ Ժամանա՜կը խեղկատակի պե՜ս, Երբ որ ցանկանո՜ւմ Ծիծաղեցնո՜ւմ է կա՛մ Լացացնո՜ւմ է մեզ: |