* * * Եվ բեմերո՜ւմ լուսավորված, Կուլիսներո՜ւմ մթագնած, Եվ դերերո՜ւմ խաղացված Ե՛վ… չխաղացված: Կարևո՜ր չէ, որ Ե՛ս, կարևո՜ր չէ, որ Քե՜զ, Կարևո՜րը ա՛յն է՝ Իրականում ինչպե՞ս: Կարևո՜ր չէ, որ Դո՜ւ, կարևո՜ր չէ, որ Ի՛նձ, Կարևո՜րը կախված է, Հուշարարի շուրթից: Կյանքում լինում են վա՜տ, նույնիսկ լա՜վ վերքեր, Իսկ Վա՜տ կամ Լավ դեր Չի՛ լինում երբեք: Սակայն մի դե՜ր կա` ծա՜նր, ցավալի՜ - Դա՛ ծաղրածուի դե՜րն է Կա՜մ խեղկատակի… Կարևո՜ր չէ, որ Դո՜ւ… կարևո՜ր չէ, որ Ի՛նձ… Երբ երգում է լեզո՜ւն, Իսկ սիրտը՝ լալիս… |