Եթե այս երևույթն ունի արդեն հիվանդագին բնույթ այն անվանվում է բուլեմիա: Ինչպես ցանկացած կախվածությունը այս դեպքում էլ մարդ ձգտում է ամեն կերպ լրացնել սննդի պահանջը: Առաջանում է անհագ սովի զգացում և մարդ սկսում է շատ մեծ արագությամբ ընդունել սնունդ առանց իրեն կառավարելու: Այս դեպքում սննդի մասին միտքը դառնում է ամենագլխավորը: Այս խնդիրն ունեցող մարդիկ դժվար են կենտրոնանում աշխատանքի վրա, բոլոր մտքերն ու գործողությունները միտված են միայն անհրաժեշտ քանակությամբ սննունդ ընդունելուն: Մեծ կամքի ուժ է հարկավոր նման խնդիրը հաղթահարելու համար: