Կարիճ համաստեղության վրա տեղավորված են աստվածների շարքը դասված երկու աստվածորդիներ: Դրանցից մեկը՝ Օձակիրն է, որի տարածած ձեռքերից յուրաքանչյուրում մեկական օձ կա: Հին հույների համոզմամբ այդ Օձակիրը Ապոլոն աստծու և Փլեգիոս թագավորի դուստր Կորոնիսի որդի Ասկպլեպիոսն է (լատինական ձևը՝ Էսկուլապ): Քանի որ Կորոնիսը դավաճանում է ամուսնուն, Ապոլոնը սպանում է նրան, իսկ որդու դաստիարակությունը վստահում է բժշկության գիտակ կենտավրոս Քիրոնին, որից Ասկլեպիոսը սովորել է բժշկություն: Նա հռչակվել է որպես աշխարհի հմտագույն բժիշկ, որը նույնիսկ հանդգնել է մահացածին հարություն տալ: Քանի որ աստվածների սահմանած կարգի համաձայն մարդիկ պիտի մահկանացու լինեին, Զևսը զայրացել է կարգի այս խախտման համար և Ասկլեպիոսին կայծակի հարվածով սպանել է ու տեղավորել է երկնակամարի վրա: Որդու կորստից կատաղած Ապոլոնը կոտորել է կիկլոպներին, որոնք կռել էին Զևսի կայծակը: Զևսը պատժել է նաև Ապոլոնին՝ դատապարտելով նրան ժամանակավորապես ծառայել մահկանացուներին:

Ասկլեպիոսի նվիրական կենդանիները եղել են օձը և աքաղաղը: Նրա կինը եղել է Էպիոնեն, որը նրանից ունեցել է Մաքաոն և Պոդալեյրիոս որդիներին և Հիգիյա (Առողջություն) և Պանակ (ց) եյա (Ամենաբույժ) դուստրերին:

Աստվածացված և երկինք տարված երկրորդ մահկանացուն Հերակլեսն է, որն իր լախտով նետվում է դեպի երկնային բևեռ. այնտեղ, նրա վերևում, այն այգին է, որտեղ աճում է ոսկե պտուղներ տվող խնձորենին: Հերակլեսը սպանել է այգու պահապան վիշապ Լադոնին և տարել ոսկե խնձորները:

Մեկ այլ առասպել էլ ասում է, թե Եգիպտոսի Բուսիրիս թագավորը մտադրվել է առևանգել գեղեցկուհի հեսպերուհիներին, որոնք պահպանել են ոսկե խնձորենին: Այդ մտադրության իրագործումը Բուսիրիսը հանձնարարել է ծովահեններին: Ավազակները հարձակվել են հեսպերուհիների վրա, բայց աղջիկներին փրկել է Հերակլեսը՝ սպանելով առևանգողներին: Շնորհակալության փոխարեն հեսպերուհիները Հերակլեսին ոսկե մրգեր են նվիրել: