Մի հարուստ մահմեդական ընդունելությունից հետո գալիս է մզկիթ, որպեսզի մասնակցի նամազին: Ինչպես ընդունված է մահմեդականների սովորույթում՝ հարուստ մարդը մզկիթի մուտքի մոտ հանում է իր թանկարժեք կոշիկները և մտնում է ներս: Աղոթքից հետո դուրս գալով մզկիթից՝ մեծահարուստը նկատում է, որ իր կոշիկներն անհետացել են:

«Մեղավորը ես եմ, -ինքն իրեն նախատում է մեծահարուստը: - Եթե կոշիկներս դրսում չթողնեի, ինչ-որ մեկին գողություն կատարելու առիթ չէի տա: Ես պիտի այդ կոշիկները կամավոր հանձնեի գողին: Մինչդեռ այժմ ես եմ մեղավորը, որ «գող եմ ծնել» »: