Մի Մոր հարցրին. «Ի՞նչու չես լալիս, Որդիդ ցմա՛հ է բանտարկվել» Ասաց. «Ինչ լա՜վ է, որդիս չի՛ տանջվի, Որ իր ետևից որդի չի թողել…» -------------------------------------- Քեզ համար իրո՜ք տանջվելու պատրաստ Միայն Մա՜յրդ է, ուրիշ մարդ չկա՛, Ցավո՜ք հաճախ են նրան մոռանում Ու…թողնում մենակ: Թաքնված վի՜շտդ Մայրդ լա՛վ գիտի, Բայց հաճախ ցավերիդ չունի՜ պատասխան, Դրանից լալիս է կրկի՜ն ու կրկի՜ն (Այդքա՜ն արցունքներ որտեղի՞ց նրան) Դու մի՛շտ իր մեջ ես՝ ինքը քեզ Աստված, Խանդո՜տ մայրական սիրտը հովանի, Ի՜նչ էլ որ անես մնո՛ւմ ես ներված, Ո՞վ կարող է քեզ ամեն ինչ ների: Տխուր պահերը չի՛ կիսում քեզ հետ, Այդ պահին իր համար դառնո՜ւմ ես օտար, Լալի՜ս է թաքուն, որ դու չտեսնես Նո՜ւրբ կաթիլները աչքից ընկնող վար: Մայրը սեռ չունի՜ և ո՛չ էլ տարիք (Հարաբերական բառեր են դրանք) Մայրը ունա՜կ է ցանկացած պահի՜ Քեզ համար լինել ամե՜ն, ամեն Բան: |