Ճերմակ ձյուներում օրհնանք և լացի,
Սրբաձայնության ծովերում թացի,
Կռնատ աղջիկը այս լուսաբացի
Այտերս է շոյում ․․․խենեշից բացի։

Էս ի՞նչ աղջիկ ես, զարդ ու անթանոց
Ալեկոծության հույզերն անծանոթ
Լիզում ես, ասես չորացած խաշամ,
Որ փշրանքներով մտքիդ մեջ խաղամ։

Քո սիրո մանրը՝ նվաստիս ձեռաց,
Երես տալով ես անխնա վատնում,
Մի թագ հետո էլ՝ ով ողջ, ով մեռած,
Ունայնության ես ինձ դատապարտում։։