Յոթանասունական թվականներին Հայաստանում շատ ղեկավարներ, տպավորություն թողնելու համար, օգտագործում էին ռուսերեն բառեր և արտահայտություններ:
Մի անգամ, երբ ցանկանում էի մտնել ղեկավարի աշխատասենյակ, այդ պահին սենյակից դուրս եկավ այլայլված, խոժոռ դեմքով մի տարեց մեխանիզատոր և ինձ հարցրեց.
-Տղա ջան, իձոտն ի՞նչ ա նշանակում:
-Իդիոտ հայերեն նշանակում է ապուշ:
-Ապու՞շ:
-Հա, ապուշ: Այսինքն` ուշ հասկացող, շշմած, հիմար:
-Վա~յ...Ապրես դու: Ինձ էլ թվաց, թե վատ քֆուր է: Ուզում էի ետ դառնալ ու անպատվել կառավարիչին, -ասաց ծերունին և ծիծաղելով հեռացավ: