Երկնքում երկու հրեշտակ էին ապրում։ Նրանցից մեկը միշտ հանգստանում էր, իսկ մյուսը շարունակ երկնքից երկիր էր իջնում ու բարձրանում երկինք։ Հանգստացող հրեշտակը հարցնում է մյուսին․ -Այդ ի՞նչ ես անդադար վեր ու վար անում։ -Ես մարդկանց խնդրանքներն եմ հասցնում Աստծուն։ Այդ խնդրանքները միշտ սկսվում են «Օգնի՛ր ինձ, Տե՛ր» խոսքով․․․Իսկ դու ինչո՞ւ ես միշտ հանգստանում։ -Իմ պարտականությունն է՝ Աստծուն հասցնել մարդկանց այն ուղերձները, որոնք սկսվում են «Շնորհակա՛լ եմ, Տե՛ր» խոսքով։ |