Ֆրիդրիխ Շիլլերից է՝ բանահյուսության ոճով: 1781-ին է գրել։ Ձեռաց փոխադրություն է ռուսերենից։ Թարգմանություն բառով չեմ որակում․ միջնորդ լեզվից օգտվելիս չգիտես՝ բնագրից շեղումը որքան ու որտեղ է։ Կցում եմ նաև ռուսերենը․

ԳԵՂՋԿԱԿԱՆ ԳԻՇԵՐԵՐԳ
Լսու՞մ ես։ Նայիր պատուհանից։

Անձրևի տակ խավարում

Ցցված եմ վաղուց։

Պաղել եմ շան պես։

Այ թե անձրև է։ Չորս կողմը՝ հեղեղ ։

Երկնքում՝ որոտ։

Չթաքնվե՞մ մի տեղ։

Տեղատարափն ի՜նչ կատաղի է։

Ջուր կդառնան շորերս

Անխելք կնկա պատճառով։

Անձրև ու ամպրոպ։ Դեմս խավար է,

Լսու՞մ ես։ Պատուհանից նայիր։

Գրողը տանի։ Աչք գցիր պատուհանին։

Ցուրտն այտերս տարավ։

Կորավ լուսինը։ Մութ է։

Լապտերն էլ մարեց։

Լսու՞մ ես։ Փորձանքի դեպքում,

Թե ջրանցքն ընկա, կարող է խեղդվեմ։

Խավարը սևից էլ սև է։

Սատանան է, կարծես, գլուխը մտել

Այս անաստվածի։

Անձրև ու ամպրոպ։ Աչքերումս խավար է,

Կնիկ, նայիր պատուհանից։

Հիմարի մեկը, աչք գցիր պատուհանին։

Ա՜խ, դու խիղճ ունե՞ս։

Ես աղոթեցի, լաց եղա, բայց –

Այստեղ ճիշտը մահակն է։

Չլինի՞ տխմար եմ,

Որ խաղք դառնամ

Արար աշխարհի առաջ։

Մրմռում են ձեռքերս։ Արյունս է պաղել –

Անիծյալ սերն է

Պատճառն այս ամենի։

Անձրև ու ամպրոպ։ Աչքիս առաջ սև է։

Ստոր, նայիր պատուհանից։

Թյու, սատանա։ Կդիմանա՞մ մինչև լույս․․․

Բայց հե՞տս ինչ եղավ․․․

Այդ վհուկը վրաս

Կեղտաջուր թափեց։

Որքա՜ն ուժ վատնեցի,

Ցուրտը տարա, անոթություն, դիմացա անձրևին

Հանուն սատանի ծնունդի։

Շրջազգեստով հրեշ է։ Հերի՛ք է երգես։

Միտք չունեմ տանել

Ծաղրդ աներես։

Անձրև ու ամպրոպ։ Ցուցքն ինքդ ես։

Վե՛րջ։ Գնացի տուն։

Мужицкая серенада

/1781/

Слышишь? Выгляни в окно!

Средь дождя и мрака

Я торчу давным-давно,

Мерзну, как собака.

Ну и дождь! Потоп кругом!

Барабанит в небе гром.

Спрятаться куда бы?

До чего же ливень зол!

Мокнут шляпа и камзол

Из-за вздорной бабы.

Дождь и гром. В глазах черно.

Слышишь? Выгляни в окно!

К черту! Выгляни в окно!

Холод сводит скулы.

Месяц спрятался. Темно.

И фонарь задуло.

Слышишь? Если, на беду,

Я в канаву упаду -

Захлебнуться можно.

Темнота черней чернил.

Дьявол, знать, тебя учил

Поступать безбожно!

Дождь и гром. В глазах черно.

Баба, выгляни в окно!

Дура, выгляни в окно!

Ах, тебе не жалко?

Я молил, я плакал, но -

Здесь вернее палка.

Иль я попросту дурак,

Чтоб всю ночь срамиться так

Перед целым светом?

Ноют руки, стынет кровь, -

Распроклятая любовь

Виновата в этом!

Дождь и гром. В глазах черно.

Стерва, выгляни в окно!

Тьфу ты, черт! Дождусь ли дня?...

Только что со мною?

Эта ведьма на меня

Вылила помои!

Сколько я истратил сил,

Холод, голод, дождь сносил

Ради той чертовки!

Дьявол в юбке!.. Хватит петь!

Не намерен я терпеть

Подлые издевки.

Дождь и ветер! Шут с тобой!

Баста! Я пошел домой!

Перевод Л. Гинзбурга.