*

Բարությո՜ւնը

Ուժեղների արժանիքն է…

Եվ ես ներո՜ւմ եմ քեզ կյա՜նք,

Դուրս եկավ, որ մեզնից ուժե՜ղը ե՛ս եմ,

Որ դիմացե՜լ եմ քեզ

Այսքա՜ն ժամանակ:

*

Դու իրո՜ք որ գեղեցի՜կ ես,

Բայց չարություն կա քո մեջ,

Աննրբանկա՜տ ես,

Անխի՜ղճ ես,

Դաժա՜ն ես,

Հենց դրանով էլ դու թույլ ես

Քան ես:

*

Հիմա չգիտե՜մ,

Ներե՞մ, չներե՞մ բոլոր արածներդ,

Ի՞նչ է փոխվելու ի՜մ կամ

Քո՛ մեջ կյա՜նք,

Չէ նեղացե՜լ եմ՝ չե՛մ խոսում հետդ,

Ես մնամ այսպես՝ նեղացկո՜տ, համե՜ստ

Դու մնա նո՜ւյնը՝

Քինախի՜նդ, ագա՜հ…

*

Արի՜ չխոսենք,

Խոսելն ո՞ւմ է պետք,

Ո՛չ ներենք, ո՛չ էլ չներենք իրար,

Եկ լռե՜նք, իրար աչքերի նայենք-

Տեսնենք թե մեզնից

Ո՞վ կդիմանա…