Ապրե՜լն է դժվար առանց քեզ Զոհաբերե՞լ եմ, Արարե՞լ, կարողացե՞լ եմ սիրել… Թե՞ դրանց մասին խոսե՜լ եմ միայն, Գիտե՞ս, Շատ հե՜շտ է խաղաղ ձևանալը, Խաղաղ ապրե՛լն է դժվար: Հե՜շտ է ձևացնել թե դո՜ւր է գալիս սուտը, Ցույց տալ, որ Հավատում ես հիմար մտքերին, Գիտե՞ս, Դժվա՜ր է մենախոսելը Երբ ամե՜ն մի բառ այրում է հոգիդ: Դեռ անցած «կյանքում» էր, Որ ինձ հարցրին, թե ի՞նչ եմ փնտրում ջրերում ծանծաղ, Փորձեցի՜- հե՛շտ էր հարցը չլսելը, Գիտե՞ս, Ջրերում ցո՜ղ էի փնտրում՝ Մաքո՜ւր, կատարյալ: Հե՜շտ է կանգնելը Սահմանագծին, Քա՜յլ անել, անցնե՜լն է դժվար, Հե՜շտ է խելքն ուտել ցանկացած անձի- Սրտեր ուտե՜լն է անհնար: Կյանքը գնա՜ցք է, Անկախ մեր կամքից կանգա՜ռ առ կանգա՜ռ ընդհատվող, Գիտե՞ս, սիրելիս, որ մեզ թվում է Թե սլաքավա՜րն ենք մեր կյանքի: Նման բան չկա՜, մենք ուղևո՜ր ենք, Վերջին կանգառի մասին չգիտենք ոչինչ, Եվ ո՛չ մի կանգառ երբե՛ք կրկնվող չէ, Դժվա՜ր չէ դուրս թռչել ընթացքի պահին: Պետք է տարբերել «դժվա՜րն» ու «անհնա՜րը» Տարբերել «կո՞ղմ ես» թե՞ «դե՜մ չես» կյանքին, Գիտե՞ս, սիրելիս, Սրանք բառե՜ր չեն Սրանք մտքե՜ր են անհասկանալի: Դյուրին է ագահ ձևանա՜լը, Խաբե՜լը, Ապրե՜լը հորինած չափածոյով կեղծ, Շատ հե՜շտ է նաև վերցնե՜լ-մահանալը, Գիտե՞ս, Ապրե՜լն է դժվար առանց քեզ: |