Առաքյալ ու Եփեսոսի ավետարանիչ Սուրբ Հովհաննեսը մինչև խոր ծերություն ապրեց և աշակերտներն իրենց ձեռքերի վրա էին տանում նրան եկեղեցի: Եվ նրանց ժողովներում քանիցս միայն մի խոսք էր ասում և միայն այս էր հիշեցնում. «Որդյակնե՛ր, սիրեցե՛ք միմյանց»: Իսկ եղբայրները, որոնք նրա հետ էին, զարմանալով, թե նույն խոսքն էր կրկնում, նրան ասացին.
– Վարդապե՛տ, ինչո՞ւ ես նույն խոսքը
մշտապես ասում:
– Այն պատճառով, – պատասխանեց նա,
– որ Տիրոջ պատվիրանն է, և թե միայն այդ կատարվի` բավական է:

ՀԱՅԵԼԻ ՎԱՐՈՒՑ. ԲԱՐՈՅԱԽՐԱՏԱԿԱՆ ՊԱՏՈՒՄՆԵՐ. Ս. ԷՋՄԻԱԾԻՆ – 2007 թ.