Պարզ է, որ նա դա արել է ոչ ֆորմալ ճնշումների արդյունքում, այսինքն՝ նա ոչ թե հրաժարվել է պաշտոնից, այլ «հրաժարեցրել են»։
ԱԺ–ում տեղի ունեցած հայտնի քննարկումներից հետո Անդրեասյանը հայտարարեց, որ ինքը մենակ է, և չունի լրատվամիջոցներ, որոնք կպաշտպանեն իրեն հայտնի շրջանակներից։
Դատելով իշխանական մամուլի որոշ հրապարակումներից՝ Անդրեասյանը հեռացավ ներիշխանական, ավելի ճիշտ՝ ներընտանեկան «ռազբորկայի» արդյունքում։ Թե ինչ ենթատեքստ ունի այդ «ռազբորկան», այլ հարց է։ Փաստն այն է, որ Մարդու իրավունքների պաշտպանը մնաց անպաշտպան ու իր համար նախատեսված լիազորությունների ժամկետից շուտ լքեց դիրքը։
Անկախ այն հանգամանքից, թե ով ինչ կարծիքի է Անդրեասյանի գործունեության մասին, պետք է մտահոգվի պետական համակարգում տիրող այս բարքերից։