Իրականում էն դատարկությունն ու տխրությունը, որ կան, նրա համար չեն, որ Սասնա ծռերի տղաները զենքերը վայր դրեցին: Բոլորը, այդ թվում Սասնա ծռերի տղաները շատ լավ հասկանում էին, որ այս ձևով իշխանափոխություն չէր լինի, շատ լավ հասկանում էին, որ վերջը զենքերը վայր դնելու տարբերակն էր ընտրվելու:
Իսկ էդ դատարկության ու տխրության պատճառն էնա, որ այս տղաները ևս մեկ անգամ ընդգծեցին, թե մենք ինչ ճղճիմ քաղաքական դաշտ ունենք, ընդգծեցին իշխանությունների` ժողովրդի վրա թքած ունենալու հանգամանքը, ընդգծեցին քաղաքական ուժերի ու մի շարք գործիչների լպրծուն լինելը: Ընդգծեցին իրավական համակարգի ողբերգական վիճակը: Պայթացրեցին էն միֆը, թե մենք տարիներ շարունակ մարդու իրավունքների պաշտպանության ոլորտում առաջընթաց ենք գրանցել, ոչ մի զիբիլ էլ չենք արել: Մարդու իրավունքի պաշտպանությունը մենակ էն դեպքում չի, որ հարևանը հարևանի հետ խնդիրա ունենում, դա նաև ցույցների ժամանակ պետք է դրսևորվի, քաղաքացին զգա, որ ոստիկանությունն իրապես իր անվտանգության մասինա մտածում: Իսկ մեզ մոտ ոստիկանությունը մարդկանց վրա քսիա տալիս հաստավիզ տխմարների, որոնք ջարդում, փշրում են ամեն ինչ, քացու տակ գցում լրագրողներին:
Իրականում մենք էս ամեն ինչը ինչ-որ չափով գիտեինք, ուղղակի հիմա տեղը տեղին շփցվեց մեր դեմքին:
Ու ամենավատն էնա, որ գիտակցում ես, էս իրավիճակը չի փոխվելու դեռ շատ երկար տարիներ: