Սա մեր քաղաքի տոնն է, մեզ համար սրբություն է, աշխարհի հայության քաղաքի տոնն է: Ինչո՞ւ մենք պետք է միայն սգո օրեր ունենանք, թշնամուն էլ ուրախացնենք, որ սգո՞ւմ ենք:
Դուք գիտե՞ք՝ ես ամիսը քանի անգամ եմ սահման գնում և երգում: Մենք մեր ժողովրդի ծառան ենք, ծառայողը՝ մեր երգով, մեր ոգևորությամբ, մեր խոսքով, մեր ազնիվ ապրելով: Ի՞նչ եք ուզում երգչից, դիմեք այն մարդկանց, ովքեր դա անում են, ասեք՝ հարգելի կառավարություն, դուք ի վիճակի չեք կարգավորելու էդ հարցը սահմաններում, եկեք ազգովի անենք էս ամեն ինչը: Թող էդ խեղճ երգիչներն իրենց 100 հազար դրամը դնեն...
Ես իմ կյանքն եմ դնում, ես իմ երկու որդիներին եմ նվիրել բանակին, իմ երկու որդիներն էլ առաջին գծում են ծառայել, դրանից ավել ի՞նչ եք ուզում ինձնից: Մենք բոլորս հայի կողքին կանգնած ենք, միասնական ենք ու հզոր:
Մեր երիտասարդությունը, ժողովուրդն արժանի է տոների և ուրախ լինելու, մենք պետք է կարողանանք մեր ժողովրդին ուրախ պահել: Ընենց էլ մի օրի չեն էս ժողովուրդը, մի հատ էլ զրկենք տոնից...